NTA8800 of ISSO?

Deze vraag komt regelmatig naar voren, bij het maken en controleren van BENG-berekeningen: Houden we ons aan het protocol van de ISSO751&82.1, of mogen we kiezen voor een interpretatie vanuit de achterliggende NTA8800? Conclusie: De ISSO is altijd leidend. Als echter vanuit de NTA8800 en alternatieve zienswijze kan worden beargumenteerd, moet daar ook ruimte voor zijn. 

Eerst wat geschiedenis

Beide documenten hebben een eigen geschiedenis: De NTA8800 verving de NEN7120: de norm voor het maken van EPC-berekeningen. Hiermee werden tot begin dit jaar aanvragen voor bouwvergunning berekend. Deze norm liet best wat ruimte voor eigen invulling, die bovendien niet zwart/wit werd beoordeeld als goed of fout, maar waarover je met de dossierbehandelaar van de gemeente weleens over van gedachten kon wisselen. 

De ISSO751&82.1 bestonden ook al: Als opnamemethodiek voor bestaande gebouwen. Een beknopt protocol om de gegevens van woningen en utiliteitspanden op te nemen en te verwerken in energielabelsoftware. 

De laatste jaren werden deze twee documenten wel wat 'naar elkaar toe geschreven', maar bestonden in de praktijk nog naast elkaar en ook voor een verschillende toepassing: bestaande bouw versus nieuwbouw.

Status nu

Met de invoering van de NTA8800 als vervanging van de NEN7120 is daar een eind aan gekomen. Deze norm is namelijk geldend voor zowel bestaande bouw als nieuwbouw. De beide ISSO-protocollen zijn blijven bestaan, maar zijn in feite de 'handleiding door de NTA8800', die je gebruikt als je een BENG-berekening voor een gebouw maakt. De complexe berekeningen, tabellen en achtergrondinformatie wordt als het ware 'getrechterd' en in hapklare brokken aangeboden aan de EP-adviseur. Zo werd de NTA8800 het 'achtergronddocument' en de ISSO het 'werkprotocol'.

Discrepantie

Waar zitten de verschillen dan?

Inhoudelijk stemmen ze met elkaar overeen, maar als je dingen gaat vereenvoudigen, ga je ook dingen achterwege laten. Dit geldt bijvoorbeeld voor het bepalen van belemmeringen (beschaduwing): In de ISSO is de keuze verder beperkt tot een aantal soorten belemmering. De uitgebreide achtergrondberekeningen van de NTA8800 raken hierbij uit zicht. 

De aard van het document is anders: De ISSO gaat vooral ook over 'hoe kom je aan je informatie', in plaats van 'wat zijn de juiste gegevens'. Zonder voldoende onderbouwing geen juiste invoer. Vooral bij het bepalen van Rc- en U-waardes komt dit sterk naar voren. 

En verder: De kwaliteitsverklaringen van installaties mogen volgens de ISSO alléén worden gebruikt als ze in de database van bcrg.nl zijn opgenomen: anders moet worden teruggevallen op forfaitaire waardes. Dat lijkt weer tegenstrijdig te zijn met een norm waar alle leveranciers en fabrikanten hun producten in moeten kunnen doorrekenen. 

Wat gaat voor?

Bij een bespreking met enkele deskundigen, kwam naar voren dat de ISSO75.1&82.1 altijd leidend zijn bij het opstellen van een BENG-berekening. Kun je echter vanuit de NTA8800 aantonen dat er een andere waarde aangehouden mag worden? Dan moet dat ook kunnen. 

In de praktijk

Ik zie dat 'oude EPC-rekenaars' wat moeite hebben met bovenstaande: Ze waren vroeger helemaal thuis in de NEN7120 en gebruikten die volop: nu moeten ze 'stroomschema's' gaan volgen en mag een garage nooit meer tot de thermische zone worden gerekend, ook al ligt er vloerverwarming.

Oude 'energielabelaars' hebben te maken gekregen met een fors uitgebreid opnameprotocol. Het methodisch denken zat er bij hen al in. Zij moeten vooral niet vergeten de extra parameters mee te nemen tijdens hun inspecties. 

De toekomst

Ik verwacht dat in de toekomst er nog wel enkele kleine aanpassingen zullen komen, die eventueel het aanwezige 'licht' tussen NTA8800 en ISSO75.1&82.1 zullen gaan wegnemen. 

Julian van der Veer

Dit artikel is geschreven op persoonlijke titel. Hieraan mogen geen rechten worden ontleend. De ISSO75.1 en 82.1 en aanvullingen op het KEGO-platform zijn altijd leidend.